Hey you arctic swimmers and party people!!

In one piece en zonder onderkoelingsverschijnselen terug uit Suomi!
Het was een super week, maar ik begin ff met de week ervoor al was die minder boeiend.

Een hele gewone schoolweek. Alleen vrijdag was supergezellie, want toen was mn verjaardagsfeessie. Dit vierde ik samen met Cathrine, frans meisje die ook op 2 feb jarig is. Scheelt weer in de centen niet waar?! Ff flink wat hapjes enzo ingeslagen en slechts 24 biertjes, want hier geldt ‘ Bring your own’ . Gelukkig want de alcoholische versnaperingen zijn toch wel erg prijzig hier. In het complex waar ik woon is een algemene ruimte die je kunt reserveren voor feestjes. Dus gratis en lekker dichtbij. In totaal zijn er ongeveer 25 mensen geweest. En ik moest ff inkomen (paar drankjes doet wonderen) maar toen kwam het los. Er waren zelfs mensen (lees Fransen) die zich waagden aan een dansje. Rond half 4 naar bed met het gevoel van een geslaagde avond.
Zaterdag was opruim dag. Beetje minder, want iemand anders was zo vriendelijk geweest om voor ons 20 bierflesjes (twv €10,-) terug te brengen naar de supermarkt om het statiegeld in ontvangst te nemen. Sneu typje hoor. Verder die dag boodschappen gedaan voor Lapland en beetje (echt klein beetje) voor school bezig geweest. Had de hele week verrot geslapen dus was best beetje brak. Zondag zag er ongeveer hetzelfde uit. En maandag stond in het tegen van INPAKKEN VOOR SUOMI (beter bekend als Lapland). Toen pas kreeg ik het gevoel; oh ja, verrek ik ga gewoon een week op vakantie, hihi!!

Vergeet nog 1 ding voordat ik begin over Lapland. We zijn vrijdag nog naar de kringloop en naar de H&M geweest. Ja, ik ben eerlijk. Het was geweldig, maar die 2 kosten altijd geld.

03:00 op dinsdagochtend (heel vroeg dus) werd ik gebeld door Katrin; ze hadden gebeld vanuit de bus dat we over 5 min buiten moesten staan. Terwijl ze om 15 over 3 hier zouden zijn. Ik dus de rest bellen dat ze op moesten schieten. Maar vooral voor mn huisgenoot Laura die nog de handdoek in dr haar had, was t een grote schok: 5 minutes? Are you serious? Ze was dan ook de laatste die bij de bus arriveerde. Ik kon met Ans een plekje bemachtigen achter Katrin die rechtsvoor in de bus zat. Goede stoelen dus en de rest van de week hebben we daar vertoefd. Het was best een lange reis, maar ik kan me er van te voren altijd goed op instellen dus geen probleem. Zo’n beetje iedereen heeft liggen pitten. Ik heb 5 minuten mn oogjes gesloten. Wil op zo’n trip alles meemaken en ben niet in staat echt te slapen. Maar heeft ook wel weer wat om samen met de buschauffeur naar de eindeloze kilometers te staren en van de omgeving te genieten. Het was volle maan, dus mij hoor je niet klagen.

Onze eerste echte stop was in Kemi. Hier hebben we the Snowcastle bezocht. Zoals de naam al doet vermoeden is dit een kasteel gemaakt van sneeuw en ijs. Er zijn verschillende kamers met prachtige ijssculpturen. Na een uurtje ging de tocht door naar Rovaniemi om met onze cabingenoten voor de hele week boodschappen in te slaan. The fellowship of the party people (want onze Russische reisleidster Katja van onze leeftijd noemde ons de hele trip arctic swimmers and party people) hebben we onszelf genoemd en deze bestaat uit: Ans, Eline, Katrin, Dasa, Michal, Matthieu, Jean Babtiste ook wel JB, Cecilia en Aurore. De laatste 4 zijn allemaal Fransen en in dit geval was het een hele leuke groep samen. Niet alle Fransen zijn nml even gemakkelijk. Toen op naar Santa Claus Village op de Poolcirkel in de buurt van Rovaniemi. Het park viel een beetje tegen, maar de Kerstman was echt! Zelfs met hem op de foto geweest en een handtekening weten te bemachtigen.

Rond 9 uur arriveerden we in het prachtige Vasatokka waar we de hele week zouden spenderen. Het ligt in de buurt van Inari bovenin Finland. Niet echt een dorpje, maar wat cabins, een receptie, sauna en nog wat verblijven bij elkaar. Maar wel aan een meer met niets dan bos zo ver je kunt kijken. Het is er heerlijk. Direct bij het uitstappen al een klein voorproefje van het Noorderlicht gezien wat mn verwachting van de week tot een nog hoger niveau bracht. Onze spullen gedropt in ons verblijf met houtkachel (ik voelde me hier zeker thuis), wat gegeten en rond 11 uur nog heerlijk de sauna in. Natuurlijk mannen en vrouwen gescheiden, want zo gaat dat in Finland meestal. Nog een uurtje naar de lucht staan turen, maar wolken brachten geen voldoening, dus tijd voor bedje.

Woensdag om 8:00 was het tijd voor een survival course. Esko (onze instructeur voor die dag: jonge kerel, outdoor typje, altijd interessant. Sorry pop) heeft eerst een theorie les gegeven om vervolgens naar het basiskamp in het bos te vertrekken met 32 onbenullen in zn kielzog. Fanatiek als we zijn, liepen the Dutchies voorop. Ik had er zin in. Het basiskamp bestond uit 2 halve tipi’s van hout met een vuurplaats in het midden. De eerste prioriteit was de lunch verzorgen: ice fishing dus. Gat boren in t ijs, met soort van speelgoed hengeltjes en een rubberen worm (zou ik ook niet in bijten) proberen wat uit het meer te hengelen. Wie heeft het meeste geduld? Michal en ik wonnen deze competitie, maar vis vangen, ho maar. Volgens mij hadden ze de weken ervoor het meer leeg gehengeld. Dus geen lunch. Dan maar met mes en houtjes aan de slag om een knapperend vuurtje te maken. Volgende prioriteit is onderdak. Men neme een grote bult sneeuw. Liefst 1 dag of minimaal 3 uur van te voren prepareren. Sla daar, naar schatting, 20 houten staven met een doorsnede van 4 cm en een lengte van 30 cm in. Maak laag bij de grond een ingang en begin met uithollen. Ga hiermee door tot de achterkanten van de houten staven in het zicht verschijnen. De sneeuwbult is klaar en nu heet het opeens Quinzee!! Gelukkig was er tegen die tijd een heerlijke lunch (pfiew, toch nog) klaargemaakt van mashed potatoes and sausages. Lekkere warme cranberriesap erbij en ik ben een gelukkig mens. Vroeg me af waarom ik niet daar geboren ben, voelde me zo in mn element. (Dat emigreren naar een ver oord moeten we t toch nog maar eens over hebben, leafke!) Toen was het tijd om onze eigen weg te vinden: snowshoe orienteering. Dus met kaart en compass 4 punten in het bos opspeuren. En dat kun je doen door bestaande paden te gebruiken, maar daar is geen lol aan natuurlijk. Gewoon dwars overal doorheen; veel spannender, hè Ans. Na deze barre tocht opwarmen met nog 3 bekers bessensap en rond 3 uur terug naar de cabins. Spaghetti à la JB gegeten en internationale kaartspelletjes gespeeld. Toen de sauna in en lekker rollebollen in de sneeuw om af te koelen. Dat voel je wel, geloof me. Wel stoer toch? Met een paar anderen (mijn cabin lag al te pitten) tot 1 uur, half 2 op het meer naar de lucht gekeken, maar helaas. Wel gezelligheid, maar geen Aurora Borealis.

Na een verrotte nacht om 7 uur weer als eerste in de bus. Het zit nml zo: Hoe zuidelijker de nationaliteit, hoe later ze arriveren. Dat is in de klas zo en dus ook deze week met de bus. Eerst zijn wij (Duitse en Nederlanders en in de klas de Finnen ook) aanwezig. Vervolgens Chinezen en USA. Met 10 tot 15 min vertraging de Fransen en de Spanjaarden wisten het te presteren bijna een half uur te laat te komen. Is het niet fascinerend? Op naar the Arctic Ocean aan de Noorse kust. De zonsopkomst was prachtig, al heeft de helft van de bus dat niet meegemaakt, en het is de hele dag zonnig geweest (behalve ’s avonds natuurlijk). Het landschap begon hier al aardig uitgestrekt te raken en de beschaving verdween op de achtergrond. We zijn ff gestopt bij een oud dorpje met een kerk. Hier kwamen mensen vroeger heen om elkaar te zien en naar de kerk te gaan. De afstanden waren nml te groot om regelmatig te reizen, dus dat gebeurde een aantal keren per jaar. Na verschillende stops om van de scenic lookout ( I luv ya honey:)) te genieten, kwamen we aan in het Noorse kustplaatsje Bugøynes en begon de spanning aardig te stijgen. Dit was het moment van de waarheid: arctic swimming! Voor zover je dat zwemmen kunt noemen. Sokken aanhouden, anders bezeer je je voeten, niet dat die niet zeer doen van de kou, maar goed. In bikini uit de bus, door de sneeuw, over het strand en het water in. Het viel eigenlijk erg mee en dat terwijl het water toch echt -4 was en de buitentemperatuur -12. Ik had ff het idee dat ik geen lucht kreeg, maar niets ernstigs. Heb nog geprobeerd wat rond te poedelen, maar toch maar eruit. En dan voel je je voeten….verder is het helemaal niet erg, maar je voeten doen erg pijn. Maar wat was ik blij en ik vind het best stoer dat ik t gedaan heb. Het was gaaf. Zeker een hoogte punt van deze trip. Opwarmen in de bus om vervolgens een ijsje te scoren in 1 van de 2 winkeltjes in het dorpje. Waarom mensen ervoor kiezen om hier te wonen….
Ook de terugreis wakker gebleven en rendieren gezien. Wisten jullie dat er eigenlijk geen wilde rendieren in Finland zijn? Ze horen allemaal bij een eigenaar. Ik heb nog een red fox gezien die verscholen in het bos lag. De zonsondergang was net zo mooi als de opkomst, maar wel jammer dat je vanuit de bus niet echt goed foto’s kunt maken. s’ Avonds in de tipi in Vassatokka een grillparty gehad met worstjes en marshmallows. Ik kon weer terug kijken op een fantastische dag, maar wat het nog mooier zou maken….Noorderlicht. Niet dus; weer bewolkt.

Vrijdag om half 9 op de latten om een cross country tocht te maken. Best zwaar in al die verse sneeuw, dus lekker zweten. Snel douchen en met slechts 6 mensen op naar het Siida natuur en cultuur museum in Inari. Mooi museum om rond te lopen. Van alles over de omgeving en over de oorspronkelijke bevolking, de Sami. Toen opgepikt door de bus met de anderen door naar de reindeerfarm om een ritje te maken in een echte slee. Natuurlijk ook wat souvenirs ingeslagen waaronder een Rudolfje (het vachtje van een rendier heeft in huize Brucht de naam Rudolfje gekregen) voor in mn eigen huis. Teveel geld uitgegeven, maar ik hou zo van dat spul. Terug in Vasatokka pannenkoeken gebakken wat niet echt een succes is als je maar 2 pitten hebt voor 10 mensen en als ze zich er dan ook nog eens mee gaan bemoeien. Maar ze smaakten wel goed. Ook rendier vlees geproefd dat door Katja was klaargemaakt. Best wel lekker, maar niet heel bijzonder. Ff de sauna en de sneeuw in en toen weer een uurtje op t meer gestaan en zowaar….zag jij dat ook? Die groene gloed? Ja die ja. Ja, die zag ik wel. Dus dat moet dan Noorderlicht geweest zijn? Ja, dat moet wel. Goed, ik kan dus zeggen dat ik het gezien heb, maar het was een beetje achter een heuvel en door de bewolking heen. Ik zal dus een keer terug moeten komen om het echte werk te kunnen aanschouwen en dat ben ik zeker van plan.

Zaterdag was de laatste dag en we moesten alles ’s ochtend al meenemen en de cabin schoonmaken. Ging soepel, wat n team. Om 9:00 vertrok de bus en we zaten weer op onze vaste plekjes. Om half 11 in Saariselkä met Ans een tocht van een uur op een snowmobile gemaakt. Niet super spectaculair maar wel erg leuk. We hebben gewoon zelf wat leuke stunts uitgehaald om het wat spannender te maken. Nog 2 uurtjes wezen boarden met Ans en het was prachtig. Had er eerst de puf niet meer voor, maar als je eenmaal gaat…heerlijk. Ging super goed. Lekker wat poeder gegeten en in de sneeuw gerold. Toen hadden we voor vertrek nog 2 uur om heerlijk te relaxen in de spa. Daar kwamen we onze cabinmaten tegen en konden we gezellig samen de dag een beetje afsluiten. Het besef kwam dat de week alweer voorbij was. Geweldig genoten en zou langer willen blijven, maar Kuopio en dus ook school roept. Na een reis van ongeveer 10 uur, waarvan ik heb weten te presteren 1 uur te slapen, kwamen we in Kuopio aan. Om half 6 sliep ik na het bekijken van mn pics.

De volgende dag natuurlijk best brak en in een dip omdat ik niet in Kuopio wilde zijn op dat moment. Het is nu dinsdag en dat gevoel heb ik nog steeds….duurt paar dagen en dan weet ik weer that life goes on. Nu 2 weken erg druk met school en dan: VAKANTIE!! Haha, tripje naar Stockholm! Moet Lapland nog ff verwerken, maar dan gaan we vrolijk verder naar het volgende.

Lieve lezers, ik bedank jullie voor de aandacht. Ik ben trots op jullie. Het was weer een zware dopper. Hoop dat het aan de verwachtingen voldeed. De mijne zijn ruig overtroffen.

Hei hei en wel te rusten!!
Rosa-Maria